Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών επιβεβαιώνουν όσους μιλάνε για μια βαθιά καπιταλιστική κρίση η οποία για να ξεπεραστεί θα ισοπεδώσει χώρες και λαούς. Στην περίπτωση της Κύπρου είδαμε αποφάσεις οι οποίες ουσιαστικά απονεκρώνουν την οικονομία της χώρας οι πολίτες της οποίας πολύ φοβόμαστε ότι πολύ σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με ανθρωπιστική κρίση που συναντά κανείς μόνο σε εμπόλεμες ζώνες.
Στην Ελλάδα 3 χρόνια μας απειλούν ότι αν δεν πάρουν μέτρα θα πτωχεύσουμε και θα χάσουμε καταθέσεις, δεν θα έχουμε καύσιμα, θα στερέψουν τα ποτάμια, οι θάλασσες και οι λίμνες. Στην Κύπρο, όμως, τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά γιατί η Κύπρος βιώνει μια, ουσιαστικά, άτακτη χρεοκοπία που διαμορφώνει μια εφιαλτική κατάσταση για τους πολίτες της από αύριο το πρωί. Αναρωτιούνται, λοιπόν, πολλοί αφού η Κύπρος χρεοκοπεί άτακτα μέσω των μέτρων γιατί δεν βγαίνει από το ευρώ και την Ε.Ε.; Γιατί πολύ απλά αυτό το αναρωτιέται και θέλει ο λαός που δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης, τα κέντρα εξουσίας που κατευθύνονται από το εγχώριο και το ξένο κεφάλαιο θέλουν προς το παρόν την Κύπρο στο ευρώ. Άρα, στην περίπτωση της Κύπρου βλέπουμε ότι ένα όχι των πολιτικών γίνεται πολύ εύκολα ναι όταν ο λαός δεν μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. Αυτή είναι και η απάντηση στα αγωνιώδες ερώτημα που βγαίνει απο τα χείλη κάθε ανθρώπου που βιώνει την κρίση "Τι θα γίνει; Που θα πάει αυτή η κατάσταση;". Η απάντηση είναι η κατάσταση θα πάει στο απροχώρητο αν οι λαοί δεν βάλουν τέλος στην πολιτική της βαρβαρότητας που συνοδεύει τις καπιταλιστικές κρίσεις. Και όταν λέμε στο απροχώρητο η ιστορία δείχνει ότι το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού, ο ιμπεριαλισμός, αυτό δηλαδή που βιώνουμε σήμερα, οδηγεί στον πόλεμο.
Για αυτό είναι η ώρα των λαών. Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πρέπει να επιβάλλουμε τον τερματισμό της βαρβαρότητας του καπιταλισμού. Πρέπει να δράσουμε με στόχο όχι μόνο να σώσουμε ότι μπορούμε αλλά να διεκδικήσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, καλύπτοντας όλες τις ανάγκες μας, όλα όσα δικαιούται να απολαμβάνει ο εργαζόμενος το 2013, που δεν είναι άλλα απο αυτά που με τον κόπο του παράγει. Οι εξελίξεις στην Κύπρο διέλυσαν πολλές αυταπάτες. Τα όχι των πολιτικών είναι της πλάκας, ήρθε η ώρα για τα όχι των λαών.
Στην Ελλάδα 3 χρόνια μας απειλούν ότι αν δεν πάρουν μέτρα θα πτωχεύσουμε και θα χάσουμε καταθέσεις, δεν θα έχουμε καύσιμα, θα στερέψουν τα ποτάμια, οι θάλασσες και οι λίμνες. Στην Κύπρο, όμως, τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά γιατί η Κύπρος βιώνει μια, ουσιαστικά, άτακτη χρεοκοπία που διαμορφώνει μια εφιαλτική κατάσταση για τους πολίτες της από αύριο το πρωί. Αναρωτιούνται, λοιπόν, πολλοί αφού η Κύπρος χρεοκοπεί άτακτα μέσω των μέτρων γιατί δεν βγαίνει από το ευρώ και την Ε.Ε.; Γιατί πολύ απλά αυτό το αναρωτιέται και θέλει ο λαός που δεν έχει δυνατότητα παρέμβασης, τα κέντρα εξουσίας που κατευθύνονται από το εγχώριο και το ξένο κεφάλαιο θέλουν προς το παρόν την Κύπρο στο ευρώ. Άρα, στην περίπτωση της Κύπρου βλέπουμε ότι ένα όχι των πολιτικών γίνεται πολύ εύκολα ναι όταν ο λαός δεν μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. Αυτή είναι και η απάντηση στα αγωνιώδες ερώτημα που βγαίνει απο τα χείλη κάθε ανθρώπου που βιώνει την κρίση "Τι θα γίνει; Που θα πάει αυτή η κατάσταση;". Η απάντηση είναι η κατάσταση θα πάει στο απροχώρητο αν οι λαοί δεν βάλουν τέλος στην πολιτική της βαρβαρότητας που συνοδεύει τις καπιταλιστικές κρίσεις. Και όταν λέμε στο απροχώρητο η ιστορία δείχνει ότι το ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού, ο ιμπεριαλισμός, αυτό δηλαδή που βιώνουμε σήμερα, οδηγεί στον πόλεμο.
Για αυτό είναι η ώρα των λαών. Πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πρέπει να επιβάλλουμε τον τερματισμό της βαρβαρότητας του καπιταλισμού. Πρέπει να δράσουμε με στόχο όχι μόνο να σώσουμε ότι μπορούμε αλλά να διεκδικήσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, καλύπτοντας όλες τις ανάγκες μας, όλα όσα δικαιούται να απολαμβάνει ο εργαζόμενος το 2013, που δεν είναι άλλα απο αυτά που με τον κόπο του παράγει. Οι εξελίξεις στην Κύπρο διέλυσαν πολλές αυταπάτες. Τα όχι των πολιτικών είναι της πλάκας, ήρθε η ώρα για τα όχι των λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια, συχνά, αργούν να δημοσιευθούν γιατί πρέπει πρώτα να ελεγχθεί ότι δεν είναι υβριστικά ή διαφημιστικά (κανένας άλλος έλεγχος δεν γίνεται) και επειδή το blog δεν είναι η δουλειά μας, αλλά το "ψώνιο" μας, ελέγχονται μόνο μια φορά τη μέρα.