Το αίμα της Χρυσής Αυγής…

Χ. Ταβουλάρη - από το www.aixmi.gr 

Θα φτιάξουν, λέει, τράπεζα αίματος μόνο για Έλληνες. Η είδηση πέρασε στα ψιλά μέσα στον ορυμαγδό των καιρών, σημαδεύοντας όμως το χρόνο που έρχεται κι αυτά που θα ακολουθήσουν.

Στάθηκα περισσότερο απ’ άλλους στην είδηση γιατί για μένα η τράπεζα αίματος δεν είναι απρόσωπη. Είναι όλοι αυτοί που όταν χρειάστηκε, σε μια περιπέτεια κυριολεκτικά θανάτου, έτρεξαν. Και τους θυμάμαι έναν έναν.

Και πιο πολύ, κάθε φορά που θυμάμαι, σκέφτομαι τη Μόνα και τον άντρα της. Μετανάστες. Έλεγαν από την Β. Ήπειρο, αλλά η Μόνα συνεχώς μιλούσε για το χωριό της κάπου κοντά στα Τίρανα.

Η Μόνα, όποτε χρειαζόταν, κρατούσε τη κόρη μου και κείνο το καιρό χρειαζόταν συχνά. Ο άντρας της δούλευε στις οικοδομές. Τον έβλεπα μόνο όταν ερχόταν να πάρει τη Μόνα. Δεν μιλούσε ποτέ. Είχε και δυσκολία με τη γλώσσα.

Ένα απόγευμα χτύπησε μόνος την πόρτα.
«Θα έρθουμε κι εμείς αύριο να δώσουμε αίμα».

Η Μόνα και ο άντρας της, από ένα χωρίο έξω από τα Τίρανα, έδιναν αίμα και αιμοπετάλια ένα ολόκληρο καλοκαίρι.

Εύχομαι σ’ όλους τους ελληναράδες της … ελληνικής τράπεζας αίματος να μη χρειαστούν ποτέ αίμα. Αλλά, αν χρειαστούν, να ξέρουν ότι αυτό μπορεί να είναι της Μόνα και του άντρα της από ένα χωριό έξω από τα Τίρανα.