Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Τριάντα χρόνια από το θάνατο της φοιτήτριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου

Τη μνήμη της φοιτήτριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου τίμησαν χθες οι συγκεντρωμένοι στην πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ, ύστερα από κάλεσμα της Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής και του Σύλλογου Φοιτητών Παντείου. Η 19χρονη φοιτήτρια της Παντείου και μέλος της Κομουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας (ΚΝΕ), Σωτηρία Βασιλακοπούλου, έχασε τη ζωή της στις 28 Ιουλίου του 1980 μπροστά στην πύλη του εργοστασίου, όταν κατά τη διάρκεια μοιράσματος φυλλαδίων με κάλεσμα σε κινητοποιήσεις, παρασύρθηκε και τραυματίστηκε θανάσιμα από λεωφορείο της εταιρείας. 
Στις 28 Ιουλίου του 1980 μέλη της ΚΝΕ στην πύλη της ΕΤΜΑ μοίραζαν προκηρύξεις στους εργάτες του εργοστασίου. Τα φυλλάδια καλούσαν τους εργαζόμενους σε συμμετοχή σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Οι υπεύθυνοι του εργοστασίου, για να αποφύγουν την επαφή των εργατών με τα μέλη της Κομουνιστικής Νεολαίας, τους επιβίβασαν με το σχόλασμα σε λεωφορεία εντός του προαυλίου του εργοστασίου.
Στη συνέχεια, τα λεωφορεία ανέπτυξαν μεγάλη ταχύτητα για να εξέλθουν από τις εγκαταστάσεις του εργοστασίου, με αποτέλεσμα να παρασυρθεί η 19χρονη Σωτηρία Βασιλακοπούλου από ένα από αυτά. Η νεαρή φοιτήτρια εξέπνευσε σύντομα.
Το σωματείο των εργαζομένων της ΕΤΜΑ προκήρυξε αμέσως μετά το συμβάν απεργία, η οποία όμως καταστάλθηκε με την παρέμβαση των ΜΑΤ.
Η κηδεία της άτυχης φοιτήτριας μετατράπηκε σε συλλαλητήριο ενάντια κατά της εργοδοτικής ασυδοσία και το 6ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή αφιερώθηκε στην μνήμη της. Από τη σκηνή του φεστιβάλ, ο κορυφαίος ποιητής Γιάννης Ρίτσος της αφιέρωσε τους στίχους: «Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει θα ‘σαι για πάντα μέσα σ’όλα εκεί να που γι’αυτά έχεις λείψει θα’σαι για πάντα μέσα σ’όλο τον κόσμο».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα σχόλια, συχνά, αργούν να δημοσιευθούν γιατί πρέπει πρώτα να ελεγχθεί ότι δεν είναι υβριστικά ή διαφημιστικά (κανένας άλλος έλεγχος δεν γίνεται) και επειδή το blog δεν είναι η δουλειά μας, αλλά το "ψώνιο" μας, ελέγχονται μόνο μια φορά τη μέρα.